เวลาคุณลุงเขตรท่านสอน (ขอเรียกคุณลุงแบบสมัยที่เรียนนะครับมันเขียนง่ายดี) ท่านจะเรียกผมว่าไอ้หลานหรือหลานเฉยๆ ก็แล้วแต่ท่านจะกรุณา คุณลุงท่านจะอธิบายการจรดมวยให้ผมฟังว่า “ไอ้หลานให้ลื้อเอาหมัดข้างหนึ่งไว้ให้ตรงหางคิ้วหรือกระบอกตา (ทำท่าให้ดูด้วย) ให้ลื้อมองได้สองตาอย่าให้หมัดบังตา แขนลื้อก็ให้ทอดประมาณ 45 องศา หมัดอีกข้างของลื้อก็ให้อยู่ครึ่งหนึ่งของแขนท่อนบนอีกข้างหนึ่ง ศอกไม่ชิดลำตัวจนเกินไป ให้กางประมาณ 45 องศาเหมือนอีกแขนหนึ่ง (ทำท่าให้ดูตลอด) หมัดที่อยู่ตรงหางคิ้วให้ห่างหน้าประมาณหนึ่งคืบ
เรียนมวยกับคุณลุงไปก็ได้ฟังเรื่องราวของนักมวยในค่ายเชื้อไชยา(ชื่อค่ายของคุณลุง) จำได้ว่าท่านเอ่ยถึง โรมรัน คะนอง ประกายเพชร ฟังสนุกสนานมากเพราะท่านจะทำท่าทางประกอบไปด้วย ท่านบอกว่า “เรียนมวยไทยให้ใช้อวัยวะข้างเดียว ให้ทำได้หลายๆอย่าง เช่นขาข้างเดียวก็ให้ทำได้ทั้งเตะ ถีบ ฉัด” ย่างสามขุมไปก็ฟังคุณลุงท่านคุยถึงปัญหาต่างๆที่มวยไทยกำลังประสบ
ท่านจะคุยกับคนที่ไปคุยหรือคนที่ไปเพื่อเรียนแต่ชอบชวนท่านคุย แต่ผมจะเป็นผู้ฟังที่ดีเพราะอยากเรียนมากกว่าอยากคุย จำได้ว่ามีลูกศิษย์ท่านคนหนึ่งไม่ขอเอ่ยนามนะครับ มาบอกคุณลุงว่า “ผมอยากเรียนท่าเสือลากหางครับ” คุณลุงท่านทำหน้าตามองหน้าศิษย์ผู้นั้นแบบเอ็นดู แล้วท่านก็บอกว่า “คุณไปย่างสามขุมก่อนดีกว่า” การสอนมวยของท่านปรมาจารย์หรือลุงเขตร ท่านละเอียดมากคือท่านไม่ตามใจคนเรียนครับ เอาแค่นี้ก่อนนะครับไว้จะเล่าให้ฟังอีกครับ
ครูเล็กเล่าเรื่องมวยตอนอื่นๆ