บ้านท่านปรมาจารย์เขตร ศรียาภัย เป็นบ้านไม้น่าอยู่ร่มรื่นมาก อยู่ในซอยมาลย์มงคลหรือเอกมัยซอย 1 ในปัจจุบันนี้ ทางก่อนเข้าซอยมาลย์มงคลจะมีป้าขายกาแฟรถถีบจอดประจำอยู่หน้าซอย ผมมักจะถามป้าก่อนเข้าซอยว่า "มีใครมากันหรือยัง"
บริเวณที่ท่านปรมาจารย์เขตรสอนมวยจะมีเก้าอี้ไม้ยาวๆตั้งอยู่ติดผนังบ้าน ลานมวยจะเป็นลานทรายน่าจะเป็นทรายขี้เป็ดฉาบอยู่บนดิน ท่านปรมาจารย์จะนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวยาวและที่ขาดไม่ได้ก็คือไม้ตีแมลงวันที่ท่านจะเตรียมไว้ตีแมลงวันที่ชอบบินมาเกาะตามตัวท่าน ท่านปรมาจารย์จะคอยดูแลเหล่าศิษย์ที่กำลังขะมักเขม้นซ้อมมวยในแบบฉบับของท่าน ก็คือ การป้องกันตัวแบบ 4 ป ของไชยา คือ ป้อง ปัด ปิด เปิด พี่สมศักดิ์ พี่สมบุญ พี่จงเจริญ จีรพันธ์(เพื่อนห้องเดียวกันเสียชีวิตไปแล้ว) และอีกสามสี่คนที่ผมจำชื่อไม่ได้ กำลังตบหูกันอย่างสนุกสนาน ส่วนผมก็จะเดินเส้นขนาน เมื่อเดินเสร็จก็ชวนเพื่อนๆพี่ๆให้ช่วยตบหูให้ ซ้อมมวยอยู่จนเย็นย่ำสนธยา พี่ๆเพื่อนๆที่เรียนอยู่ด้วยกันส่วนมากจะกลับก่อน ท่านปรมาจารย์ท่านมักบอกผมว่า "อย่ากลับเย็นนัก ทางบ้านจะเป็นห่วง" สมัยก่อนต้องนั่งรถเมล์ไปเรียน ขาไปนั่งรถเมล์สองต่อเพราะต้องนั่งจากโรงเรียนอัสสัมชัญบางรัก ไปต่อรถเมล์สาย 72 ที่เทเวศน์ ส่วนขากลับสบายหน่อยนั่งสาย 40 มาลงตรงสี่แยกบ้านแขกเดินอีกนิดเดียวก็ถึงบ้าน ส่วนวันหยุดนั่งสาย 40 ถึงหน้าซอยบ้านท่านปรมาจารย์เลย เหนื่อยแต่ก็มีความสุขที่ได้เรียนวิชาที่หาได้ยากยิ่ง ไว้จะเล่าให้อ่านอีกเรื่อยๆครับ
ครูเล็กเล่าเรื่องมวยตอนอื่นๆ